تقدیر ، سرنوشت ، شانس ، کُن فیکون

به نام حضرت دوست که هرچه داریم از اوست

اتفاق اون روز برنامه خندوانه و استند آپ عجیب وحید رحیمیان ، که نیمه کاره رها کرد  و گفت تمام شد ، ذهنم را به چالش کشید.

  چالش پیش بینی از آینده؛

کی میدونه یک ساعت بعد کجاست؟ 

روز اول خنداننده شو با قاطعیت گفتم رضا نظری تا فینال پیش میره، اما دور دوم مستقیم حذف شد ، حتی به اجرای شانس هم نرفت.

یا مثلا تا روز سوم فکر میکردم همه افراد فرهاد آئیش حذف میشن . و فرهاد آییش بدون یار اجباری رو صندلی میشینه و استنداپ بقیه رو نگاه میکنه.

یا مثلا آیت بی غم ، انتظار نداشتم تا این مرحله بالا بیاد و سه روز پیش چنان اجرایی داشته باشه.

از خندوانه که بگذریم ، یاد جام جهانی اخیر میافتم ، شگفتیِ نبود ایتالیا و هلند جای خود ، طبق رسم دیرین چند روز مانده به شروع جام ، بادوستام اسم چهار تیم رو که فکر میکنیم تا آخر جام خواهند ماند رو پیش بینی میکنیم.امسال اولین تیمی که تقریبا همه مون نوشتیم ، تیم ملی آلمان بود که حتی نتونست از گروه خود بالا بیاد.

یا مثلا گاهی چند دقیقه ای ختم به مهمانی چند ساعته میشود. همین چند وقت پیش سر راه رفتم کسی را ببینم؛ شب را هم در  خانه شان ماندنی شدم :))

گاهی اتفاقات طوری رقم میخورند که اصلا انتظارش رو نداریم.

و با میل و اراده ما هم تغییر نمیکنند ،تازه هرچه تلاش میکنیم عوض کنیم ؛ کاری ازمون ساخته نیست.

خلاصه  نمیدانم اسمش تقدیر است یا شانس و یا چیز دیگری ، اما هر چه که باشد امیدوارم آینده ی همه مون ختم به خیر شود.

الهی آمین (الهی آمین رو خودم نوشتم دیگه نیایین تو کامنت ها آمین بگین ها ، یه مطلب جدید بگین :)))

و اما یه روایت:

شنیده ام روزی حضرت موسی به طور سینا میرفت ، یکی از صحابه او را دید و گفت : یا موسی من زندگانی سختی دارم از خدا بخواه تا گشایشی در کارهایم صورت گیرد.

موسی به طور رفت و بعد مناجات سخن صحابه را به خدا گفت،خدا به موسی پاسخ داد : موسی به لوح پرونده اش نگاه کردیم ،تقدیر برای او چنان نوشته شوده که تا آخر عمر در تنگنا زندگی کند.

موسی برگشت و جواب خدا را به او گفت، صحابه همان لحظه گفت ای موسی ، من خدایی را می پرستم که لوح و قلم در دست اوست ، و اگر بخواهد میتواند مقدرات را تغییر دهد.

از جانب خدا به موسی خطاب شد ، با اینکه تقدیر بر آن بود که در سختی زندگی کند اما از سخن او خوشم آمد و مقدرات او را تغییر دادیم