دیر است که دلدار پیامی نفرستاد

به نام حضرت دوست که هر چه داریم از اوست

باز هم سلام

کلمات زیادی اطراف سرم پرسه میزنند؛ فقط یکی رو میخوان که جمع و به جمله تبدیلشون کنه. شاید اگه یکَم مهارت به خرج بِدن حتی میشه یه غزل هم ازشون در بیاد. واین حالِ امروز و دیروزم نیست ، احوال این چند روزِ اَخیره . 

منتها ؛  هوا که بارونی میشه حرکت کلمات اطراف سر زیاد میشن. اونقدر زیاد که مجبوری خودت یکی یکی بچینی و بیاری رو کاغذ. بلکه یِکَم آروم تر شوی.

-امروز هوا بارونیه ؛ درسته که بارون از جنس آبه ، ولی به نظرم عملکرد کاملا عکسی داره. آب ، هر چیزی رو با خودش میشوره میبره پایین تر. اما ، امان از بارون ، بارون هر چی تو دلته میاره تو مغزت. شده حتی از کفِ پات هم میگیره و میاره بالا.

مثل حال همین الان من.

اما ای مخاطب من؛ من شاملو نیستم که نامه هایم بعد از چند سال باز هم خواهان داشته باشن. من حتی نویسنده هم نبودم و نیستم. و همین چند نفری هم مطالبم رو می خوانند و نظر میدهند آن هم از توست . از آتشی است که تو در دلم نهاده ای ، آن آتشی که هر بار خواستم خاموشش کنم ، بیشتر و بیشتر شعله ور شد.

این چند روز اخیر ، باز آتشَت سراسر وجودم را گرفته و باران امروزم نه تنها خاموشش نکرد بلکه مثل کاتالیزر شعله ورش کرد.

زبانه های آتش مغزم را تحت الشعاع قرار داده و کم کم  حواسم را هم می سوزانند. این چند روز اخیر به قدری حواس پرت شده ام که اطرافیانم خسته شده اند.

در مغازه آن قدر جنس اشتباهی تحویل مشتری داده ام که ، نه تنها صاحب مغازه و مشتری ها ، خودم هم دیگر خسته شده ام.

هنوز کلمات زیادی  رو هوا ماندند . و من توانستم اینها را برایت بچینم. 97/7/21

شعر عنوان از حافظ

دیر است که دلدار پیامی نفرستاد

ننوشت سلامی و کلامی نفرستاد

صد نامه فرستادم و آن شاه سواران

پیکی ندوانید و سلامی نفرستاد

ادامه اش رو میتونین خودتون بیابید