عرض سلام

به نام حضرت دوست ، که هرچه داریم از اوست

سلام

بعد مدتها الان وقت پیدا کردم و تونستم بیام به وبلاگ

هر چند در این مدت هر ازگاهی میومدم و سری میزدم

خلاصه عذرم را بپذیرید اگر نتونستم باهاتون همراهی کنم

در این چند روز چنان سرم مشغول بود که بعضا ساعت 12 یا 1 بامداد به خونه میرسیدم 

و این همون اجابت دعایم در نیمه شعبان امسال بود .

اما در این میان ، و در این اوضاع نابسامان اقتصادی یاد معشوق هم افتاده بودم

خنده داره ! مگه نه؟
یکی نوشته بود نون پنیر و خیار و گوجه (که ما بهش پرچم میگفتیم)
برا یه وعده غذایی یه نفر میشه 3000 تومن برا سه وعده میشه 9000 تومن حالا اگه خانواده 4 نفری بود میشه 36000 تومن  و در ماه میشه 1080000 تومن

یعنی یکی از ساده ترین خوراکی ها برا خانواده 4 نفری در ماه بالای یک میلیون خرج داره 

حالا بقیه مخارج بماند ...

من از مفصل این نکته مجملی گفتم. تو خود حدیث مفصل بخوان ازین مجمل*فک کنم از عمان سامانیست

اما خدا تو قرآنش میگه : ما شمارا زوج آفریدیم.

تازه یه جای دیگه گفته : ما زنان را برای شما مایه آرامش آفریدیم ...

حالا با این اوضاع ، که انگار قراره از مهر ماه تحریم ها باز هم شدت پیدا کنه ، به نظرتون پی گیر مایه آرامش بودن کار درستیه؟ من نمیدونم شما بگین !

هفته پیش 15 تیر روز جهانی بوسه بود
در خلوت خودم یکی دو مصرع اومد به ذهنم
«ببوسه بر آن زد » یا این یکی « به تیری دو نشان زد»

از دومی بیشتر خوشم اومد گفتم خواستم شعری بگم و ازش استفاده کنم 

که مطلع شعر خیلی زود به ذهنم رسید .

منتها امان از تلگرام ، دوست قدیمیم (جواد) چند پیام برام فرستاد

و من مشغول شدم و دیگر ذوق شعریم رفت 

تا اینکه امروز تو مغازه بی کار بودم 

چند بیتی نوشتم که صاحب مغازه و مشتری اومد بازم ناقص موند.

اما ، الان می خوام منتشرش کنم. و شاید دیگر ادامه ندادم

 

من شهره به عشق تو در اقوام و زبانزد

هی مادرم از شهره شدن زخم زبان زد

در روز ازل چشم به دنیا که گشودی

خون تو به رگهای وجودم جریان زد

«ای شاخه گل روز ملاقات ندیدی»*1

این قلب مریضم به چه نحوی ضربان زد

هر بار که رفتی تپش قلب گرفتم 

طوری ضربان داشت که وصفش نتوان زد

«ای بغض فرو خفته مرا مرد نگه دار»*2

با قلب مریضم نتوانم که فغان زد

آیا شده هی بغض کنی - حرف نگویی

سخت است اگر حرف دلت را نتوان زد

...

پ ن : امید به آینده داره خیلی کم رنگ میشه و ...

پ ن 2:  *1 از احسان افشاری و *2 از فاضل نظری 

پ ن 3: یادم رفته بود بگم، جا داره از کسی که مثل یه استاد راهنمایی ام میکند تشکر کنم.

نفر دوم شدم

به نام حضرت دوست ، که هرآنچه دارم از اوست


1 - از روز اعلام نتایج توسط آقاگل

هروقت خواستم این خبر رو منتشر کنم هربار یه مشکلی پیش اومد ، نمی تونستم.

بله دوستان ، با مراجعه به این وبلاگ و مشاهده آراء متوجه می شوید که من ، فقط با تجربه چند ماهه در زمینه وبلاگ نویسی ،بین اون همه افراد باسابقه در مسابقه داستان نویسی ؛ نفر دوم شدم . واین جای بسی امید برای بنده است .

منتها

منتها نفر دوم از آخر :)))

2 - یه سوال :

چرا بزرگتر ها  (خانواده ها) خیال میکنند که اگر معشوق را نبینم فراموشش میکنم؟

درسته چیزی به من نمیگن ، اما چرا رفتارهای عجیب و غریب میکنن؟

مگه من با چشم عاشق شده ام که نبینم و فراموشش کنم.

من اورا با دلم دوست دارم و اگه قراره فراموشش کنم باید از دلم بیرون کنم یا کنند! مگه نه؟

آیه الکرسی

به نام حضرت دوست که هرچه داریم از اوست

نیمه شی است و من در رختخوابم مثلِ عادتِ دیرینۀ روز های گذشته ام ، میخواهم آیة الکرسی را شروع کنم، که باز یاد تو می افتم ؛ یاد شبهایی که قبل از خودم برای آرامشت آیة الکرسی می خواندم، و صبح هایی که برای موفقیتت چه دعاهایی خوانده ام؛ یاد همان شبهای تابستانی که در پشت بام رو به آسمان درازکشیده بودم و از آنجایی که مطمئن بودم پنجره اتاقت باز است ، آیات 79 تا 84 سوره صافات را هم میخواندم تا از گزند نیش حشرات موزی در امان باشی و چون میدانستم اهل نمازی از برایت آیه آخر سوره کهف را میخواندم تا نماز صبحت قضا نشود و هر شب با یاد تو به خواب می رفتم.

هر  آن شبی که دلتنگی ام بی قرارم میکرد از خدا میخواستم و در خواب می دیدمت، چه شبهایی بود ، و من چه امید هایی داشتم.

اما چند وقتیست که حتی  برای خودم هم آن آیات را نمی خوام _ چه برسد به تو  بخوانم _ نه اعتقادم نسبت به خدا کم شده و نه از تو دلسردم ؛ فقط میخواهم فراموشت کنم ، و نمی دانم چقدر در این امر موفق بوده ام.

کاش میتوانستم این حرف ها و برخی حرف هارا که هنوز در گلو مانده  را به دستت برسانم.

اما اینها نوشتم تا ثبت شود و شاید روزی قسمت شد و خواندی

« آخ گئجه لر یاتمامیشام  ، من سنه لای لای دمیشم»

پ ن : این نوشته را سه شب پیش درهمان رخت خواب توسط موبایلم به صورت فایل صوتی ظبط کردم تا فردایش بنویسم از قضا همان روز یکی از بهترین دوستانم(که همسن پدرم بود و حق پدری هم بر گردنم داشتند)  را از دست دادم و سه روز است مشغول مراسمش هستم.

+ بعد از مراسم شام غریبانش ، تنهایی رفتم سر مزارش، حتی دقایقی  بعد از اذان مغرب هم آنجا بودم تا دقایقی از شب اول قبرش را در کنارش باشم.

رواق منظر چشم من آشیانه توست

به نام حضرت دوست که هر چه داریم از اوست

سلام

همین الان از آذین بندی خیابان برا نیمه شعبان اومدم

میدونید کجا؟ همان کوی دلبر ، همان خیابانی که معشوقم آنجاست

تقریبا 200 متر اون طرف تر ، و من در ساعت یک بامداد بالای رواقی از این طرف خیابان به آنطرف کشیده شده ، در حالی نصب گل به رواق  ، با صدای بلند میخواندم

رواق منظر چشم من آشیانه توست

کرم نما و فرود آ که خانه خانۀ توست

به لطف خال و خط از عارفان ربودی دل

لطیفه‌های عجب زیر دام و دانه توست

تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار

که توسنی چو فلک رام تازیانه توست

سرود مجلست اکنون فلک به رقص آرد

که شعر حافظ شیرین سخن ترانه توست


امسال به نحو احسن نتونستیم آذین بندی کنیم

انشاءالله سال دیگه عکس میگیرم و میفرستم براتون

این نوشته رو نوشتم تا یادم بماند

سوال بدون جواب!

به نام حضرت دوست که هرچه داریم از اوست

امشبم از اون شبهاست
اول میخواستم از نوشتن منصرف بشم ، ولی باز نتونستم

چند وقت پیش که معشوقه را در جایی دیدم
بعدش حالم خوب نبود 
به قول بعضیا داغان شدم
و همون شب اینو نوشته بودم :

حال عجیبی سراسر وجودم را فرا گرفته 

نمیدانم بخندم یا بگریم ،نه میتوانم یخندم و نه میتوانم قشنگ گریه کنم 

دستانم لرزش های خفیفی دارند و پاهایم از قدرت افتاده اند 

انگشتان پاهایم سرمای عجیبی دارند 

ولی در عوض گوش هایم سرخ شدند و گرم ِگرم اند

دارم حرارت صورت و لپ هایم را احساس میکنم 

پلک هایم خسته هستند ولی نمیخوابند

چشمانم گویی بهار را بیشتر از هر کس دوست دارند

و برای آمدنش مسیر را آب و جاروب می کنند

زبانم سنگین شده 

جوری که کلمات را به سختی ادا میکنند

این وسط دیگر از قلبم نپرس

که رهایش کرده ام

حتی اون قرصای صورتی ام  رو هم نخوردم 

گفتم : امشب را راحت باش 

ای قلب ، هر جور دوست داری بزن 

امشب مهارت نمیکنم 

نا منظم بزن 

که من امشب نامنظم ترینم

عقلم از همه نا مهربان درآمد 

تا دید اوضاع خرابه گذاشت رفت

دیگر عقلی برایم نمانده که فکر کنم

زبانم لال ، گویی خدا هم مرا جواب کرده

می دانی از کجا میگویم

چون خودش گفته شک کردن در نماز دو و سه رکعتی نماز را باطل میکند ،
و من فکر میکنم  کسی که در نماز دو وسه رکعتی شک کنه تو حساب نیست.

حالا

کسی که سه بار نماز سه رکعتی بخواند
حکمش چیست؟

 

خلاصه امشب سه بار نماز سه رکعتی خواندم

آخرش هم باز نفهمیدم چی شد؟

نازنین یک لحظه در فکرم کمی آرام گیر 

خسته ام بسکه نمازم را از اول خوانده ام

#نوشته شده در 2 بامداد چند وقت پیش



فردا اگه خدا بخواد قراره یه اتفاق خاصی برام بیفته

دعا کنین بتونم از پسش بر بیام

از یکی هم کمک خواستم نمیدونم چرا بی جوابم گذاشت؟ نمیدونم .

و اما دشت های امشب

متن زیبای آقای خطیبی یکی دیگر از دلایل انتشار این مطلب شد

سوال بدون جواب شیخ اجل (درست گفتم؟)

 

چه کسی خواسته تا کار به اینجا برسد

عشق و دیوانگی ما به مدارا برسد

قسمت دشمن انسان نشود روزی که

"دوستت دارم" معشوق به "اما" برسد   *1

#علی_صفری

در شهر عشق رسم وفا نیست، بگذریم

یارای گفتن گله‌ها نیست، بگذریم

دردیست در دلم که دوایش نگاه توست

دردا که درد هست و دوا نیست، بگذریم

گفتی رقیب با من تنها مگر کجاست؟

گفتم رقیب با تو کجا نیست؟ بگذریم.

ابری که می‌گذشت به آهنگ گریه گفت:

دنیا مکان «ماندن» ما نیست، «بگذریم»

هرچند دشمنم شده‌ای دوست دارمت

بر دوستان گلایه روا نیست، بگذریم . .

#سجاد_سامانی

مرا خود با تو چیزی در میان هست

و گر نه روی زیبا در جهان هست

وجودی دارم از مهرت گدازان

وجودم رفت و مهرت همچنان هست

#سعدی

تصنیف همین دو بیت بالا
دریافت
عنوان: مرا خود با تو چیزی در میان هست
حجم: 1.25 مگابایت
توضیحات: تصنیف سالار عقیقی

*1 : شنیدم که گفته دوستم داره

منتها میگه مثل داداشم دوستش دارم:((((

همینجوری واسه خالی شدن

به نام حضرت دوست که هرچه داریم از اوست

بعضی وقتا خوابش رو میبینم و تو واقعیت هم یه نوع دیگه اش اتفاق میافته

دوستی بهم گفت عشق اگه صادقانه باشه ، خوابشم صادقانه هست

امروزم از اون روزا بود

فک کن نزدیکای غروب

یهو گوشیت زنگ بخوره 

و شماره افتاده روصفحه با شمارش اختلاف جزئی داشته باشه
 اونقدر جزئی که فکر کنی خودشه

یاد خوابت بیافتی

یاد گذشته

یاد دعاهایی که کردی

اما این وسط باید یاد اون نافرمانی هایی که به درگاه خدا کردی هم بیافتی

بارها گفتم و میگویم

هر چند استخوان در گلو زندگی میکنم

اما هزاران بار شکر به هزاران دلیل

و یکی هم شاید این مصائب کفّاره گناهانم باشد

خلاصه هر چه که باشد مرا دیوانه می کند

دیوانه ای که کم مانده زنجیر پاره کند

یاد این جمله می افتد (یا رومی رومی ، یا زنگی زنگی)

دیوانه بود دیوانه تر میشود

رو به شعر گفتن میاورد و یادش میافتد که توبه کرده دیگر ننویسد

پس به خواندن اکتفا میکند

و هر شعری که جست و جو میکند بیتی میابد که تا مغز استخوانش احساس میکند

و در آخر در ساعت 2 نصف شب به بیان رو میآورد و چند بیت را به اشتراک میگذارد

مرد برای عاشق شدن

به یک دقیقه نیاز دارد

و برای فراموش کردن

   به چندین قرن

#نزار_قبانی 

به خدا حافظی تلخ تو سوگند نشد

که تو رفتی ودلم ثانیه ای بند نشد

هر کسی در دل من جای خودش را دارد

جانشین تو در این سینه خداوند نشد


#فاضل_نظری

من گم شده ام هرچه بگردی خبری نیست

جز این دو سه تا شعر که گفتم اثری نیست

یک بار نشستم به تو چیزی بنویسم

دیدم به عزیزان گله کردن هنری نیست

#مهدی_فرجی

درد فراق آمد و عشق از دلم نرفت

ای روزگار سیلی محکمتری بزن !

 #سجاد_سامانى

خشت اول؛ دست معمار دلم لرزیده بود

عشق- این دیوار کج- محو ثریا مانده است

#عباس_کریمی

دلتنگی از نوع حرم

به نام حضرت دوست ،که هر چه داریم از اوست

شهر تبریز معروف شده به شهر بدون گدا

اون هم به برکت چندین موسسه و خیریه ی مردمی به خصوص موسسه مستمندان تبریز است

تو ایام قبل عید همین مستمندان چندین گروه از متکدیان تقلبی که از کشور های دیگری همچون افغانستان آمده بودند رو دستگیر کرد 

خلاصه مردم هم یاد گرفتند به جای پول دادن به متکدیان ، پول هاشون رو به همچین خیریه هایی میسپارند تا به دست مستحق حقیقی برسد

چهارشنبه هفته گذشته حرم علی بن موسی الرضا (ع) در حیاط گوهر شاد بزرگی به من گفت از امام رضا حاجت های بزرگی بخواه ، بعد ایشان رفتند ومن در همون حیاط روبه سوی حرم ایستاده و عرض حاجت میکردم و حال دعای خوبی هم داشتم، کم کم می خواستم سلام بدهم و رفع زحمت ،  که پسر 12 - 13 ساله ای آمد و گفت بابام افتاده زندان و ... خلاصه از من کمک میخواست
همین جور ماندم که آیا چه کنم ؟
کمکش کنم یا نه ؟
ممکنه همین جور داره از همه پول میگیره !

از طرفی هم خودم از آقا میخواستم ، خب اونم داشت از من می خواست.

دستم رو صورتم مانده بود ،

بعد چند لحظه گفتم از امام رضا حاجتت رو بخواه

و طبق عادت شهر خودم دست خالی ردش کردم،

منتها دیگه خجالت کشیدم از امام رضا چیزی بخوام

اشکهام خشک شد

سلامِ خدافظی رو دادم و وارد صحن قدس شدم 

باز یک نوجوان دیگری آمد ، این یکی داشت دعا میفروخت ، و من این یکی را با دل قُرص تر و محکم تر رد کردم

از حرم خارج شدم و میخواستم وارد کوچه بشم

و جوان 30 ساله ای سدّ راهم شد

گفت کارگرم منتها چند روزه کار نیست که انجام بدم

متعجب بودم در عرض کمتر از 10 دقیقه 3 بار ازمن کمک میخواستن

گفتم حتما یه دلیلی داره و  دیگر نتوانستم دست خالی رد کنم و تو دلم گفتم اگر هم تقلبی باشه نوشتم به حساب امام رضا (ع)

منتها بهت زده بودم از این سه نفر و این ماجرا .

حتی تو اتاق دوستم پرسید امشب حالت یجوره،  ماجرا رو بهش گفتم . اونم گفت عجیبه واقعا !

حتی از محبوبه (گاه نوشت های من ) هم در مورد تکدی گری در شهر مشهد پرسیدم

ولی نتونستم تو اتاق دوام بیارم

راستش این سومی باری بود که برای عرض یک حاجت راهی شهر مشهد شده بودم

نصف شب برگشتم حرم و با دلی شکسته 

عرض کردم یا امام رضا من کجا و شما ها کجا؟

من سومی باری که ازم کمک خواستن نتونستم دست خالی رد کنم

حالا من در سه ساله که برای سومین بار به مشهد اومدم و ازتون یه حاجتی رو می خواهم.

شما با آن بزرگواری هایتان اصلا ممکنه که منو دست خالی برگردونین؟

اصلا از تبریز که مقدمه سفر رو میریختم، همچین فککری میکردم که این دفعه سومه ها

اگر باز هم حاجت نگرفتی ، باید دنبال مشکل بگردی و ببینی اشکال کارت کجاست؟

درسته که تا به این لحظه حاجتم را نگرفته ام

حتی نشانه ای هم ندیده ام، اما

هنوز امیدم از امام رضا قطع نشده

آقا جان من هنوز منتظرم

منتظر نگاهی از گوشه چشمتان

#التماس دعا
دلم هوای حرم کرده

ای مهربانترین (بخوانید و دعایم کنید)

به نام حضرت دوست، که هرچه داریم از اوست

 روزی از همین روزها برا ناهار با جمعی مهمون بودیم،

یکی از کودکان سرماخورده و گلو درد داشت ،

و سر سفره نوشابه می خواست و پدر و مادرش چون میدونستند برایش مضرّ است بهش نوشابه نمیدادند.

اونم نق ونوق میکرد .

میگن خدا هم وقتی یکی از بندگان چیزی بخواد و اگه به صلاحش نباشه نمیده

میگن خدا همه جوانب رو در نظر داره و اگر نداد حتما حکمتی توش بوده

قبول ،
اما ؛

پدر اون بچه ، اول نوشابه رو از سفره برداشت تا جلو چشم نباشه و نبینه و از یادش بره

و یه سری چیزای دیگه داد و سرشو با اونا گرم کرد

خدای من 

ای مهربان ترین

ای مهربان تر از پدر و مادر

میگم قبول ،حتما حکمت هایی می بینی که من نمیفهمم

اما میشه کاری کنی از یاد ببرم و سرم رو با چیزای دیگری گرم کنی!؟

آخه کدوم پدر و مادری (هر چند بچه بد و ناخلفی داشته باشن)  به این اندازه التماس بچه شون صبر میکنند.

سینه تنگم مجال آه ندارد 

جان به هوای لب است و راه ندارد 

گوشه ی چشمی به سوی گوشه نشین کن 

زان که جز این گوشه کس پناه ندارد 

گرچه سیه رو شدم، غلام توهستم 

خواجه مگر بنده ی سیاه ندارد؟ 

از گنه من مگو که زاده ی آدم 

ناخلف استی اگر گناه ندارد! 

هر که گدایی ز آستان تو آموخت 

دولتی اندوختی که شاه ندارد 

گنجی تجلی زکنج خلوت دل جو 

نیک نظر کن که اشتباه ندارد 

یپر خود گر به خلوت تو برد پی 

جز که درآن خانه، خانقاه ندارد 

مهر تو درهر دلی که کرد تجلی 

یافت فروغی که مهر وماه ندارد 

مهر گیاه است حاصل دل عشاق 

آب وگل ما جز این گیاه ندار

آدم ها عاشق میشوند یا احمق

به نام حضرت دوست، که هرچه داریم از اوست

بازار قدیمی تبریز برا خودش رسومات و حال و هوای خاص خودشو داره؛

مثلا دیروز صاحب مغازه آقای جوانبخت اسامی بیش از ده نفر رو نوشت تا دم عیدی بهشون عیدی بده

چند نفرشون که تقریبا از گذر ما عبور میکنند یا ساکنند.

یا یکی از آدابش اینه که کافیه یه سوژه گیر بیاد همه اهل گذر جمع میشوند برای دلخوشی کردن ؛شاید میخوان برای چند لحظه هم که شده اون همه چک برگشتی رو فراموش کنن :-D

 همسایه ی بغلی مون آقا رسول تقریبا ریش سفید گذر هست

و اکثر دلخوشی ها تو مغازه 2-3متری کفاشی اون اتفاق میفته

یه بار گربه ناشناسی تو حیاط از صبح تا عصر موند بالای درخت بلندی ونمیتونست بیاد پایین تقریبا یه ساعت اهالی علاف شدیم و گفتیم و خندیدیم ،

آقا رسول به آتش نشانی زنگ زد ولی اونقدر خنداندیمش مامور آتش نشانی فکر کرد مزاحمیم و نیامد و...

و اما به گذرمون یه معلول و کم توان ذهنی گه گاهی میاد و همه هم به اسم سید صداش میکنن،

از آقا رسول شنیدم که راستکی سید اولاد پیغمبره، اون وقتی ببینه کاری انجام میدی ،بی منت کمکت میکنه ، ولی اغلب به خاطر معلولیت کار به نحو احسن صورت نمیگیره حتی ممکنه گاهی درد سر بوجود بیاره ،

اما از بس دل پاکی داره آدم نمی تونه چیزی بهش بگه، 

هر کی هم سید رو ببینه در مورد ازدواج باهاش حرف میزنه ،

اکثر اوقات میاد میشینه مغازه آقا رسول و باهاش درد و دل میکنه ،گویا یه بارم ازدواج کرده بود ،حالا با کی نمیدونم اما انگار زنش بعد مدت کوتاهی گذاشته رفته .

خودش با اون طرز گفتارش که از هر 4کلمه اش میشه دوتا شو فهمید و سومی رو حدس زد و چهارمی نامفهوم میمونه؛ یه بار میگفت :

آخه میگم تو که قصد موندن نداشتی چرا اومدی که حالا هم بزاری بری:(

روزی وسایل جلو مغازه رو مرتب میکردم

سید هم طبق معمول مغازه آقا رسول بود

تا آقا رسول منو دید سری تکون داد و گفت فلانی 

»حیوان بالام آلوده اولوب«

یعنی :حیونکی پسرم عاشق شده!

 همون جا برا چند لحظه خشک شدم و نمیدونم چرا دلم براش سوخت 

وخیلی زیادم سوخت 

شاید با شرایطی که داره دیگه به وصالش نرسه 

دیروز تلنگری منو یاد این موضوع انداخت - که احمق ها هم عاشق می شوند و شاید عاشقان آخر سر احمق شوند

اصلا اصطلاح مجنون واژه خوبیست برای عاشقان هنوز به وصل نرسیده

علی الخصوص کسانی که سالهای متمادینی صبر کردند و همیشه فکر میکردند همه چیز حل است ،اما دست بر قضا به یکباره شرایط به کلی برایشان فرق کرده باشد .

اون وقته که شروع می کنی با خودت کلنجار رفتن 'اولش چند ماه صبر می کنی نمیدانم چرا آتش عشق دوباره مثل آتش فشان فوران می کند ،باز مدتی صبر و خاموش میشوی اما دوباره این ماجرا تکرار میکند و هر بار بر شدتش می افزاید 

و در هر بار تو از درون ضعیفتر میشوی شاید از عقل هم ضعیف شوی 

و دیگران به خاطر کارایی که میکنی تو را به سخره میگیرند ، بابت حرفایی که میزنی تعجب میکنند .

اما چه کسی میداند چند بار صبر کرده ای ،چند سال تحمل کرده ای ،و چه اندازه امید داشتی و اکنون این گونه نا امید گشته ای 

حالا بین این  عبارات گیر کرده ام! 

آیا عاشقان احمق میشوند ؟!

یا احمق ها عاشق میشوند؟!

یا اصلا آدم ها احمق میشوند یا عاشق ؟!!!

خلاصه که :

بر دلبر دیوانه بگویید بیاید 

دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید 

پ ن:اگر ناخواسته به کسی اهانتی شد با کمال بزرگواریتان بنده را ببخشید

دلنوشته سالروز رحلت حاج شیخ عباس قمی

امروز صبح مثل دیروز باخود خلوت کرده بودم

و در تلگرام واسه خودم میگشتم که یه روز شمار نظرم رو جلب کرد

☀️امروز: یکشنبه :

1 بهمن ماه 96

3 جمادی الاول 1439 هجری قمری

21 ژانویه 2018 میلادی

💠☀️ رویدادهای مهم این روز در تقویم خورشیدی  

1• رحلت محدث کبیر شیعه "حاج شیخ عباس قمی" صاحب مَفاتیحُ الجَنان (1319 ش)

2• ترور انقلابی "حسنعلی منصور" توسط "بخارایی" عضو هیأت مؤتلفه اسلامی (1343ش)

3• به موجب تصویب هیئت وزیران، بیمه های اجتماعی کارگران، تأسیس و آغاز به کار نمود. (1331 ش)

و ...

همون خط اول رو خوندم تو فکرم مفاتیح الجنان خطور کرد

روزی تو همین تلگرام دعایی دیدم که هر بخواند و فلان کار رو انجام دهد 

معشوقش بهش وابسته خواهد شد و فلان خواهد شد(دیگه نمیخوام زیاد توضیح دهم)

منبع یه کتابی رو گفته بود غیر مفاتیح

منم صبر کردم و یه روز از استادمون در مورد کتاب سوال کردم

و اون هم به شدت من رو از رفتن به سراغ چنین کتابی منع کرد

و بهم دعای توسل رو پیشنهاد داد 

هرچند از چله خواندن توسل هم  تاثیر چندانی ندیده ام

اما دلم رو حداقل آرام کرد

قبلا هم یه جایی خونده بودم که شیخ عباس کاش باب وصالی هم در مفاتیحت داشتی

این افکار باعث شد طبع شعرم باز شکوفا شود  و این رباعی حاصلش شد

سالروز فوت شیخ عباس و من آزرده حال

خسته ام از این فراق و عاجزم از شرح حال

در مفاتیحش به هر دردی ، دعا آورده است

کاش ذکری یادمان می داد  در باب وصال

ساعت 09:48